Te Vette ezels

In het Amerikaanse blad "The Brayer" lezen we nogmaals hoe fataal het met een vette ezel kan aflopen.

Een ezelin wordt op 4-jarige leeftijd verkocht; de nieuwe eigenaar weet dat zij te dik is en probeert geleidelijk haar af te laten vallen. De nieuwe eigenaar laat haar dekken, de dracht verloopt normaal evenals de geboorte van het veulen. Kort daarna moet de eigenaar enige weken afwezig zijn, de buren nemen de zorg voor de ezels op zich. Nadat de eigenaar is weggegaan, begint de merrie spoedig voedsel te weigeren, de dierenarts wordt gewaarschuwd, maar kan in eerste instantie niets vinden.

 

Als de eigenaar enige weken later thuiskomt, vindt hij een sterk vermagerde ezel. Wederom wordt de dierenarts ontboden en hij constateert nu een abnormale hoeveelheid vet in het bloed (hyperlipaemie) Gedwongen voeren helpt niet meer en enige dagen later krijgt zij stuipen, waarna euthanasie volgt. Deze ezel is slechts 5 jaar geworden.

 

Factoren als stress (vervoer, andere omgeving, enz.), vetzucht, dracht, lactatie, maagdarmproblemen kunnen bij te

vette ezels fataal aflopen. Indien deze dieren door een van bovengenoemde omstandigheden niet meer eten, wordt het eigen lichaamsvet afgebroken en komt als triglyceriden in de bloedstroom. Lever en nieren kunnen deze hoeveelheden vet niet verwerken en gaan niet meer functioneren.

 

De eerste tekenen van hyperlipaemie zijn : gebrek aan eetlust, loomheid enz., dus geen specifieke symptomen. Tenslotte wordt alle voedsel en drinken geweigerd, de dieren blijven liggen en soms treden stuipen op. Het hele proces kan tot 3 weken duren en heeft in het grootste deel der gevallen een fatale afloop. In een vroeg stadium zal getracht worden met vocht, elektrolyten, koolhydraten en soms insuline of cortisonen het lichaam weer in evenwicht te brengen.

Veel veiliger is het een vette ezel NIET te laten dekken, en mocht dit toch gebeurd zijn, dan kan de uitkomst van een bloedtest aan het eind van de dracht, een aanwijzig geven hoe groot het risico zal zijn.

Paardenartsen kennen hetzelfde probleem NIET bij paarden, wel bij pony’s.

Balknoten, december 1995,auteur : Mevr. A.C. Bander

 

 

Verder wil ik er de leden nog eens op wijzen dat men heel voorzichtig moet te werk gaan wil men een te vette ezel op dieet zetten. Neem er de tijd voor en doe dit geleidelijk aan. Verminder eerst de bijvoeding (vb brood, paardenmengsel, ...) om die na een tijd volledig te laten vallen. Verminder nadien de hoeveelheid hooi.